Casi al final

(This article is only available in Dutch)

Vlak voor het einde van de vierde racedag, dinsdag, besloten we de bergen in te trekken. Na onze controlestop in San Pedro de Atacama hebben we ongeveer een kwartiertje gereden voor we uitkwamen bij Llano de la Paciencia, vrij vertaald als de Valei van het Geduld. En geduld hebben we nodig gehad: toen onze truck met tenten, kookgerief en rugzakken aankwam, had hij zijn bocht net iets te ruim genomen en reed hij zich vast in het losse zand.

Relatief snel beseften we dat duwen niet zou volstaan. Een vriendelijke Chileen is gestopt met zijn mini-truck en is mee beginnen trekken. Na een uur en half is het ons uiteindelijk gelukt om de truck los te duwen, gevolgd door veel opluchting binnen het team.
We konden eindelijk beginnen koken!

De route van de vijfde racedag (woensdag) heeft ons langs elke mogelijke hoogtemeter genomen. De ochtend begon rond 3000 meter boven zeeniveau in de Atacama woestijn. We werden wakker met één van de mooiste zonsopgangen van de hele race, maar het was ook lekker koud. De avonturiers die besloten om onder de sterrenhemel te slapen, hadden er ’s ochtends toch wel een beetje spijt van.
Vanaf 8 uur begonnen we dan officieel aan onze vijfde racedag: de eerste etappe was 250 kilometer dalen, helemaal terug tot op zeeniveau. Daarna reden we 230 kilometer langs de kust, onder een dik wolkendek.

Toen we vandaag richting het kuststadje Iquique reden, was er opeens lichte paniek in het konvooi: douane! Tolwegen zijn we in Chili vaak genoeg gepasseerd en daar zijn we ook goed op voorbereid.
Maar toen de carabineros (politie) plots kwamen vragen achter de papieren van onze auto’s (inclusief de zonnewagen) was het toch wel even schrikken. Uiteindelijk hebben we al de officiële documenten in de handen geduwd van één auto, die achterbleef om alles te regelen met de douane. In totaal heeft de zonnewagen minder dan 2 minuten stilgestaan.
Verder is de dag vlot verlopen.

Donderdag is het (normaal gezien) onze laatste racedag: we moeten nog 270 kilometer afleggen en hopen rond de middag (lokale tijd) aan te komen. De eerste taak? Douchen!